O Barwałdzie

Barwałd to wioski położone na pograniczu Pogórza Wielickiego i Beskidu Makowskiego.
Barwałd Dolny, Barwałd Średni i Barwałd Górny, to także parafia, która należy do najstarszych w Diecezji Krakowskiej. Po raz pierwszy została odnotowana w wykazach Świętopietrza w 1326 r.
Pierwszy kościół pod wezwaniem św. Andrzeja Apostoła stał na terenie Barwałdu w dolinie między Kamionką a Filkówką. W 1512 r. bracia Komorowscy — Jan i Wawrzyniec, ówcześni właściciele Barwałdu ufundowali rolę i zbudowali w innym miejscu kościół pw. Wniebowzięcia NMP, a kościół świętego Andrzeja Apostoła został kościołem filialnym. Obecny zabytkowy kościół pw. św. Erazma pochodzi z końca XVIII w. Został oddany do użytku i konsekrowany w 1782 r. Fundatorem świątyni był Jan Biberstein-Starowieyski ówczesny właściciel Starostwa Barwałdzkiego i Barwałdu Dolnego.
Obecnie kościół jest cennym zabytkiem drewnianego budownictwa sakralnego i znajduje się na szlaku architektury drewnianej.
Pięknym zabytkiem jest również kaplica św. Rozalii z XVIII wieku znajdująca się na terenie Barwałdu Górnego.
W roku 1995 został poświęcony nowy kościół pod wezwaniem Bożego Miłosierdzia wybudowany w Barwałdzie Górnym i obecnie na terenie Barwałdu znajdują się dwie parafie.
Odrębna historia Barwałdu to rok 1361, kiedy powstało sołectwo i być może w tym czasie także zamek na Górze Zar strzegący granic Księstwa Oświęcimskiego.
Barwałd, to także ciekawa historia: budowa dworów, ciężkiej pracy pańszczyźnianej, epidemii, wojny.
To także czas radosny rozwoju wsi: budowy kolei, szkół, dróg, ulepszanie warsztatów pracy i własny rozwój.

Barwałd